ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

Άντε να τον φτιάξουμε 50άρη. Διαβασμένος, ψυλλιασμένος υποτίθεται με την πραγματικότητα, τα είχε υπολογίσει κάπως, πήρε ένα δάνειο από την τράπεζα κι αγόρασε ένα διαμέρισμα. Όχι τίποτε ιδιαίτερο, ένα διαμέρισμα σφηνωμένο ανάμεσα στα υπόλοιπα.

Άντε να του βάλουμε στο κάδρο και δύο παιδάκια. Να του ζήσουν. Η γυναίκα του πριν 6 μήνες έκλεισε το γραφείο γιατί δε σταύρωνε πελάτη. Τουτέστιν άνεργη, ανασφάλιστη, με χρέη στο ΤΕΒΕ.

Αυτός μάζευε γύρω στα 1.500 ευρώ το μήνα καθαρά, αλλά με το που άρχισαν τα κόψε από δω, κόψε από κει, δύσκολα φτάνει τώρα τα 1.000 ή «φεύγεις», όπως είχε πει το αφεντικό. Η δόση του δανείου όμως έμεινε η ίδια και τα δύο παιδάκια μεγαλώνουν.

Πέρασε κι από το Σύνταγμα, μούντζωσε, έβρισε, έφαγε και μερικά χημικά, ώσπου μια μέρα κατέβηκε, η πλατεία ήταν άδεια και ξαναγύρισε σπίτι. Από τότε περιμένει το επόμενο κάλεσμα για τον «λαϊκό ξεσηκωμό».

Με τους φίλους του άρχισε να συζητά όλο και λιγότερο, το καλοκαίρι πέρασε χωρίς αιρ - κοντίσιον, χωρίς διακοπές και μ' ένα μπάνιο στη θάλασσα. Κι εκείνος ακόμη περίμενε, αλλά αντί για το επόμενο κάλεσμα για τον «λαϊκό ξεσηκωμό», ήρθε ο Παπαδήμος.

Κι ένα πρωί, ήρθε και ο Χρυσοχοΐδης από την τηλεόραση, να του πει ότι ήταν ηλίθιος που έκανε αδιαμαρτύρητα τόσες θυσίες, γιατί πήγαν χαμένες. Κι όχι μόνο πήγαν χαμένες, αλλά αυτός είναι ο μόνος υπεύθυνος, διότι ο Χρυσοχοΐδης δεν έφταιγε σε τίποτα.

Μια άλλη Κυριακή, εμφανίστηκε και ο Λοβέρδος. Του ξαναείπε ότι είναι ηλίθιος, διότι ανέχτηκε τη διακυβέρνηση Παπανδρέου επί δύο χρόνια, που ήταν μια διακυβέρνηση «φλυαρίας καινοτομιών» και απέτυχε να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Κι όχι μόνο του είπε ότι είναι ηλίθιος, αλλά ότι είναι και ο μόνος υπεύθυνος, διότι ο Λοβέρδος δεν έφταιγε σε τίποτα.

Ύστερα διάβασε για τον Ρέππα, ο οποίος του έλεγε ότι είναι ηλίθιος επειδή παρακολουθούσε σοβαρά τις εξελίξεις σχετικά με το θέμα της εφεδρείας, ενώ «χαχαχα ήταν ένα αστείο της κυβέρνησης και τώρα αυτός ο κύκλος του αστείου έκλεισε κι όσοι βγήκαν στην εφεδρεία, βγήκαν». Όμως κι ο Ρέππας δήλωνε ότι δεν έφταιγε σε τίποτα.

Ύστερα διάβασε και κάποιον της Τρόικας που έλεγε ότι η εφεδρεία στο Δημόσιο θα ήταν καταστροφική κι ότι επρόκειτο για πραγματική διάλυση του Δημοσίου. Δηλαδή, μόνο ένας ηλίθιος θα εφάρμοζε την εφεδρεία. Και αφού ούτε η Τρόικα το ήθελε το μέτρο, ούτε η κυβέρνηση, μάλλον την εφεδρεία την εφάρμοσε ο δικός μας ηλίθιος.

Στη συνέχεια διάβασε ότι στη Βουλή ακολουθείται μια ξεχωριστή αριθμητική για τις αποδοχές των υπαλλήλων της, σύμφωνα με την οποία οι συνεχείς μειώσεις μισθών καταλήγουν μέσω μπόνους σε αυξήσεις. Και φυσικά η είδηση έλεγε, ότι δεν έφταιγε η αριθμητική, αλλά αυτός που ήταν ηλίθιος και δεν την καταλάβαινε.

Μετά, έμαθε ότι ο γιος του εκδότη της ναυαρχίδας του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα, Ανδρέας Ψυχάρης, όχι μόνο ήταν στενός συνεργάτης του αρχηγού της «αντιπολίτευσης», αλλά θα κατέβαινε και βουλευτής στην Α΄ Αθηνών με τη Ν.Δ.

Ταυτόχρονα έμαθε ότι ήταν πολύ ηλίθιος που πίστεψε έστω και για λίγο ότι αυτή η κρίση θα σταματούσε τη διαπλοκή κράτους - επιχειρηματιών, ότι η οικογενειοκρατία θα γινόταν παρελθόν, ότι θα σταματούσαν πια να τον διαφεντεύουν οι ίδιοι άνθρωποι, ότι κάτι καινούριο θα γεννιόταν.

Στη συνέχεια διάβασε την είδηση ότι ο Βενιζέλος ανακοίνωσε πως την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το δημόσιο, το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να τη δώσει σε μεγάλες εισπρακτικές εταιρείες οι οποίες εξειδικεύονται στην είσπραξη ιδιωτικών χρεών και τραπεζικών χρεών.

Και διαβάζοντας την είδηση, κατάλαβε πόσο ηλίθιος ήταν που απαιτούσε τόσο καιρό, όχι να διορθωθεί το Δημόσιο, αλλά να κλείσει το Δημόσιο. Κατάλαβε πόσο ηλίθιος ήταν που χαιρόταν όταν άκουγε για απολύσεις στο Δημόσιο.

Κατάλαβε ότι ουσιαστικά χαιρόταν επειδή κάποιες μεγάλες εταιρείες θα έπαιρναν τις υπηρεσίες του Δημοσίου. Κατάλαβε ότι οι γιοί των επιχειρηματιών δε γίνονται σύμβουλοι πολιτικών αρχηγών επειδή τους έπιασε η ευαισθησία για τη χώρα, αλλά για να καπαρώσουν τις νέες ευκαιρίες.

Κι ύστερα, γύρισε το κεφάλι του προς τ' Αριστερά. Και είδε το ΚΚΕ να ασχολείται πάλι και ακόμη με το αν ο Βελουχιώτης ήταν δικός τους ή των. άλλων κι αν ο Ζαχαριάδης έπρεπε να δικαιωθεί.

Είδε και τον ΣΥΡΙΖΑ, να αποκαλύπτει διάφορα για το Μνημόνιο και την κυβέρνηση, αλλά να μην κάθεται στα σοβαρά να καταθέσει μία πρόταση εξουσίας. Είτε επειδή δεν ήθελε, είτε επειδή δεν το πίστευε. Και κατάλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επιλέξει το ρόλο που έχει μια εφημερίδα. Δημοσιοποιεί σκάνδαλα, αλλά πέραν τούτου, ουδέν.

Κι έτσι το αποφάσισε. Να γίνει εντελώς ηλίθιος. Να καθίσει στον καναπέ και να κοιτάζει όλη μέρα τηλεόραση, χωρίς να βλέπει. Μέχρι να έρθουν και να του την πάρουν μαζί με το σπίτι από την τράπεζα. Μέχρι να έρθουν και οι μπράβοι του υπουργείου οικονομικών να του πάρουν τη γυναίκα σαν όμηρο μέχρι να πληρώσει το ΤΕΒΕ.

Το αποφάσισε να αυτοανακηρυχθεί επισήμως ηλίθιος. Όχι, δεν ήταν θύμα, ηλίθιος ήταν. Στροφή στην ηλιθιότητα έκανε. Συνειδητά. Του τη βάρεσε. Έγινε ηλίθιος για να μη γίνει τρελός. Για να αντέξει. Για να μη σαλτάρει. Για να συνεχίσει να δουλεύει, μήπως και καταφέρει να πάρει κάποια μέρα πίσω τη γυναίκα του από τις αποθήκες του υπουργείου Οικονομικών και τα παιδιά του από τη γιαγιά στο χωριό, που της τα έστειλε για να σωθούν. Πόσο ηλίθιος ήταν που τόσα χρόνια δεν είχε καταλάβει ότι ήταν απλά ένας ηλίθιος, όπως κι εγώ!

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ! ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Η Προπαγάνδα και οι τρόποι λειτουργίας της

Ψυχολογία των μαζών και προπαγάνδα

O Σίγκμουντ Φρόυντ, πατέρας της ψυχολογίας, στο βιβλίο του η ψυχολογία των μαζών και η ανάλυση του εγώ, αναλύει τα βασικά χαρακτηριστικά της ψυχολογίας των κοινωνιών αναφέροντας πως οι μάζες διακατέχονται από τα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου τα οποία ως επί το πλείστον είναι βίαια, επιθετικά και σεξουαλικά. Αυτές οι δυνάμεις μπορεί να οδηγήσουν τις κοινωνίες στο χάος.Ακόμη ισχυριζόταν ότι οι μάζες είναι χειραγωγίσιμες, είναι εύπλαστες κι ότι μπορείς να αγγίξεις τις επιθυμίες και τους φόβους τους και να τους χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου.
Έπειτα από αυτές τις παρατηρήσεις του Φρόυντ αναπτύχθηκαν πολλές θεωρίες και μέθοδοι για την χειραγώγηση της ψυχολογίας των μαζών και των έλεγχο των κοινωνιών.
Κύριος εκφραστής των θεωριών αυτών ήταν ο μαθητής και ανιψιός του Φρόυντ, Έντουαρντ Μπερνέζ, ο οποίος θεωρείται και ο πατέρας των «Δημοσίων Σχέσεων» και ο άνθρωπος που έπλασε την κοινωνία της κατανάλωσης.
Ο Μπερνέζ, δίδαξε πρώτος πώς η σύνδεση των προϊόντων μαζικής παραγωγής με ασυνείδητες επιθυμίες, πείθει τον κόσμο να αγοράζει πράγματα που δεν χρειάζεται. Προέκυψε έτσι μια νέα πολιτική ιδέα για τον έλεγχο της μάζας η οποία υποστήριζε ότι όταν ικανοποιούνται οι ασυνείδητες επιθυμίες του κόσμου, τότε αυτός γίνεται «ευτυχισμένος» και πειθήνιος. Τότε ακριβώς ξεκίνησε η εποχή του καταναλωτισμού η οποία κυριαρχεί έως σήμερα στον δυτικό κυρίως κόσμο, επηρεάζοντας σταθερά τους φόβους και τις επιθυμίες
Οι άνθρωποι ήθελαν πια να αποκτήσουν –ή έστω να κατασκευάσουν ή να δανειστούν - έναν εαυτό, ανεξάρτητο και διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους -κι αυτή ακριβώς την εικόνα άρχισε να τους πουλάει η διαφήμιση. Η παλιότερη ιδέα περί της αξίας του ατόμου, που είχε εισαχθεί με τον Διαφωτισμό, συμπληρώθηκε με τη νέα ιδέα πως το άτομο είναι οι επιθυμίες του, και πήρε την αξία θρησκείας στις σύγχρονες κοινωνίες. Χάρη στις μελετημένες εκστρατείες του Μπερνέζ, οι τεχνικές της διαφήμισης έγιναν το μαγικό ραβδί που μας κρατάει μονίμως σε μια μαζική (και μαγική) αυταρέσκεια.
Καθώς η κοινωνία απέρριπτε την προπαγάνδα μετά τον πόλεμο, ο Μπερνέζ επινόησε ένα πιο ελκυστικό όνομα για την κοινωνική εκδοχή της: «Δημόσιες Σχέσεις». Άρχισε να μελετά επισταμένα τα έργα του θείου του. Σύντομα ανακάλυψε ότι δεν χειραγωγεί η πληροφορία τα πλήθη, άποψη που επικρατούσε έως τότε, αλλά το ασυνείδητο. Ξεκίνησε να πειραματίζεται με το μυαλό της λαϊκής κυρίως τάξης και να μελετά τα συναισθήματά της. Έδειξε το μεγάλο του ταλέντο στη χειραγώγηση των ασυνείδητων επιθυμιών όταν εταιρίες τσιγάρων του ζήτησαν να διερευνήσει τρόπους να αυξήσουν την πελατεία τους και να πείσει και τις γυναίκες να καπνίσουν, θέαμα που έως τότε θεωρούνταν ταμπού.

Την εποχή εκείνη οι γυναίκες δεν κάπνιζαν δημόσια, πράγμα που περιόριζε στο μισό τους πιθανούς αγοραστές. Ο Μπέρνεϊζ είχε την ιδέα να υποβληθεί ένα δείγμα γυναικών σε ψυχανάλυση, ώστε να φανεί τι πραγματικά σημαίνει το προϊόν γι αυτές. Το συμπέρασμα ήταν πως σε βαθύτερο επίπεδο οι γυναίκες συνέδεαν το κάπνισμα με την ανδρική σεξουαλική εξουσία και την χειραφέτηση. Έτσι οργανώθηκε η ανάλογη διαφημιστική καμπάνια, με μηνύματα που συνέδεαν εντέχνως το κάπνισμα με την ανεξαρτησία. Με την πρόθυμη συνεργασία των φεμινιστριών, που στη διάρκεια μιας παρέλασης οργάνωσαν την πρώτη δημόσια εμφάνιση γυναικών που κάπνιζαν αυτό που οι ίδιες ονόμαζαν “δάδες της ελευθερίας” (torches of freedom), ο παρθένος στην διαφήμιση πληθυσμός υπέκυψε στο δέλεαρ κι έτσι έκτοτε όλες οι γυναίκες του πλανήτη απέκτησαν το δικαίωμα στην “εσωτερική” παρόρμηση να καπνίσουν.
Αυτή ήταν ίσως η πρώτη φορά που η ανάγκη για χειραφέτηση χρησιμοποιούνταν τόσο ξεκάθαρα για χάρη ευτελών (δηλαδή αμιγώς οικονομικών) μηχανισμών χειραγώγησης
Μετά τον πόλεμο, οι εταιρίες μαζικής παραγωγής αντιμετώπισαν το φόβο του πλεονάσματος κι ήταν αναγκαίο να πείσουν τον κόσμο πως έπρεπε να αγοράσει αυτά τα προϊόντα, έπρεπε ο κόσμος να εκπαιδευτεί ώστε να επιθυμεί νέα πράγματα προτού καν χαλάσουν τα παλιά. Έπρεπε με λίγα λόγια να δημιουργηθεί μια νέα νοοτροπία: οι επιθυμίες όφειλαν να ξεπερνούν τις ανάγκες, σημασία είχε να αγοράζει η μάζα προϊόντα που δεν χρειάζεται αλλά που επιθυμεί. Ο Μπερνέζ, ανέπτυξε διάφορες τεχνικές ώθησης προς τη μαζική κατανάλωση τη δεκαετία του 1920 οι οποίες εφαρμόζονται έως σήμερα. Συνέδεσε τα προϊόντα με αστέρες του κινηματογράφου, έπεισε τις αυτοκινητοβιομηχανίες να προωθήσουν τα αυτοκίνητά τους ως σύμβολα αρρενωπότητας, ξεκίνησε το “product placement” στις ταινίες
Το κύμα καταναλωτισμού που ακολούθησε οδήγησε με τη σειρά του στην έκρηξη του χρηματιστηρίου καθώς και εδώ ενεπλάκη ο Μπερνέζ: δημιούργησε και στήριξε την αντίληψη ότι και η εργατική τάξη μπορούσε να αγοράσει μετοχές δανειζόμενη από τις τράπεζες τις οποίες ο ίδιος εκπροσωπούσε

Ο Μπερνέζ επίσης υποστήριζε πως ο πιο ασφαλής τρόπος για να προστατευτεί η δημοκρατία είναι να αποσπάται η προσοχή της μάζας από επικίνδυνες πολιτικές ιδέες και έντεχνα να κατευθύνεται μόνο προς την κατανάλωση. Ως μόνη εξαίρεση πρότεινε τον τεχνητά και διαρκώς υποδαυλιζόμενο φόβο και απέχθεια προς “τους κομμουνιστές” (με δυο λόγια, η θεωρία του ήταν: “ο ασυνείδητος φόβος φυλάει τα έρμα …”). Ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ τελικά υιοθέτησε την άποψη του και οι αμερικανοί άρχισαν έκτοτε μαζικά να φοβούνται και να καταναλώνουν. Το ίδιο ακριβώς καλλιεργήθηκε σε Αμερική και Ευρώπη και μετά την 11η Σεπτεμβρίου: υπεραπλουστευτικές ερμηνείες περί “καλού και κακού” και μαζική κατανάλωση ήταν και εδώ το κυρίαρχο μοτίβο -ελάχιστα βασισμένο στην αλήθεια, αλλά πολύ ανακουφιστικό για τις μάζες.
Η κόρη του Μπερνέζ, Αν Μπερνέζ αναφέρει σχετικά: «Ο πατέρας μου χειραγώγησε τον κόσμο κάνοντας τον να πιστεύει ότι δεν θα είχε πραγματική δημοκρατία χωρίς καπιταλισμό και ελεύθερη αγορά […]
Υπαινίσσονταν ότι δημοκρατία και καπιταλισμός ήταν ενωμένα. Ήταν όμως μια μορφή δημοκρατίας που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους ως παθητικούς καταναλωτές κι όχι ως ενεργούς πολίτες». Και συμπληρώνει: «Δεν προστάζει πλέον ο λαός αλλά οι επιθυμίες του. Ο λαός δε συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων κι έτσι η δημοκρατία περιορίζεται από την ενεργό συμμετοχή στην παθητική κατανάλωση που κατευθύνεται από ένστικτα και ασυνείδητες επιθυμίες. Κι όποιος έχει πρόσβαση σε αυτές τις επιθυμίες, θα κάνει το λαό ό,τι θέλει».
Επινοήθηκαν στη συνέχεια τεχνικές από ψυχαναλυτές για να εισχωρήσουν στο μυαλό και στον μυστικό εαυτό των καταναλωτών. Προϊόντα συνδέθηκαν με επιθυμίες και το μάρκετινγκ εταιριών βασίστηκε σε ψυχολογικές έρευνες. Η Άννα Φρόιντ υποστήριζε ότι το περιβάλλον ενισχύει την προσωπικότητα και πως τα προϊόντα ικανοποιούν επιθυμίες και δίνουν μια κοινή ταυτότητα. Δόθηκε από την κυβέρνηση βάρος στην προώθηση μιας στρατηγικής για τη δημιουργία μιας σταθερής κοινωνίας. Ο επικεφαλής ψυχαναλυτής αυτής της στρατηγικής αναφέρει: «το άτομο καθησυχάζει τις ανησυχίες του ξοδεύοντας.»
Αν μπορέσεις να κωδικοποιήσεις την παρουσίαση ενός αντικειμένου με τρόπο που να αγγίζει τις βαθύτερες επιθυμίες, αλλά και να εκμεταλλεύεται -εξορκίζοντάς τους- τους βαθύτερους φόβους του καταναλωτή, τότε μέσα του το προϊόν συνδέεται μια και καλή με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της σιγουριάς. Με μικρές καθημερινές αναμνηστικές δόσεις (έχετε αναρωτηθεί γιατί οι διαφημίσεις επαναλαμβάνονται τόσο υπερβολικά πολλές φορές;) η σύνδεση αυτή ισχυροποιείται και παραμένει.
Ο ίδιος ο Μπερνέζ άλλωστε πίστευε πως όταν κάτι επαναλαμβάνεται συνεχώς στα μαζικά κοινωνικά στρώματα, τότε ακόμη και αν το επαναλαμβανόμενο είναι κάτι μη συμφέρων για την κοινωνία αυτή λειτουργώντας με τα ένστικτα της μάζας και επειδή το ακούει τόσες φορές, το οικειοποιείται οπότε δεν το θεωρεί πλέον τόσο κακό.
Ο δρόμος είχε πια ανοίξει και μια νέα σελίδα είχε γυρίσει για όλους μας. Το ίδιο μοντέλο άρχισε να εφαρμόζεται σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, μια νέα επιστήμη γεννήθηκε και ανδρώθηκε, ώσπου έμαθε όλους τους τρόπους να μας “πουλάει” με άνεση οτιδήποτε, από τσιγάρα και αυτοκίνητα μέχρι τη δημόσια εικόνα προέδρων, ακόμη και τις ίδιες μας τις απόψεις ή την επιθυμία μας για πόλεμο ή ειρήνη. Έκτοτε η νέα μέθοδος εξακολουθεί να διαμορφώνει καθημερινά τεχνητές “ανάγκες”, να καθορίζει τα ρούχα που φοράμε, την τροφή που προτιμάμε, τα κόμματα που ψηφίζουμε, ακόμη και τις ερωτικές μας προτιμήσεις και πολλές από τις βαθύτερες πεποιθήσεις που νομίζουμε αφελώς για ολότελα δικές μας.
Από τότε, στρατιές ολόκληρες παθιασμένων στελεχών συνεδριάζουν καθημερινά για να αποφασίσουν τι συμφέρει να μας αρέσει περισσότερο την επόμενη χρονιά (ή δεκαετία). Αποτέλεσμα αυτής της ακλόνητης εργατικότητας είναι η άλωση τις τελευταίες δεκαετίες ακόμη και χώρων της τέχνης, που παραδοσιακά αντιστεκόταν (ο Bernays την είχε βέβαια προβλέψει και αυτή). Έτσι σήμερα π.χ. στη δημόσια μουσική σκηνή κυριαρχούν κυρίως κατασκευασμένοι 'καλλιτέχνες', επίτηδες ανούσιοι αλλά έντεχνα πλασαρισμένοι. Όσο για τον ρόλο του καταναλωτή, αυτός συνήθως χειροκροτεί και 'απολαμβάνει', εν μέρει γιατί βρίσκεται σε διαρκή ύπνωση, και εν μέρει γιατί δεν έχει πια κριτήρια για να συγκρίνει το ασήμαντο με το μέτριο ή το εξαιρετικό.
Έρευνα αγοράς, target groups, όλες οι πρωτότυπες συλλήψεις του Bernays κυριαρχούν ακόμη στις τεχνικές της εξουσίας. Γεγονός παραμένει πως οι νεόκοπες αρχές του Φροϋδισμού επηρέασαν έκτοτε βαθιά Εταιρίες και Κυβερνήσεις, οδηγώντας στη σημερινή πραγματικότητα, όπου ακόμα και οι εκλογές σε μια επαρχιακή χώρα της περιφέρειας γίνονται μόνο όταν οι τεχνικοί των στατιστικών δώσουν τα κατάλληλα 'νούμερα', κάτι τουλάχιστον αστείο για ένα πολίτευμα που προτιμά να ονομάζεται δημοκρατικό. Φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει την θεωρία της Ψυχανάλυσης και τον ιδρυτή της για τις μετέπειτα εξελίξεις, πολύ περισσότερο δε μιας και ο ίδιος ο Freud αντιπαθούσε την Αμερική (διαίσθηση ίσως;), την θεωρούσε μάλιστα ένα 'γιγαντιαίων διαστάσεων λάθος'. Παρόλα αυτά, και για να αποδώσουμε τα εύσημα στον ποιητή, τελικά μάλλον συνέβη αυτό που επισημαίνει το εύστοχο στιχάκι: 'τα όνειρα σου μην τα λες, γιατί μια νύχτα κρύα -μπορεί και οι φροϋδιστές να ’ρθούν στην εξουσία'.
Το θέμα φυσικά είναι τεράστιο και οι προεκτάσεις του ατελείωτες γι’αυτό και ελπίζω σε μια ακόμη γόνιμη συζήτηση στην περιοχή των σχολίων.
Είμαι της άποψης πως πρέπει να κατευνάσουμε όσο μπορούμε τις επιθυμίες μας και να σκεφτούμε αν είναι πραγματικά δικές μας. Ειδικά στις μέρες μας που η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο που οι διαφημιστές όχι μόνο χρησιμοποιούν τις τεχνικές του Bernays αλλά μας αποθηκεύουν επιθυμίες στον εγκέφαλο δείχνοντας μας εικόνες για ένα χιλιοστό του χιλιοστού του δευτερολέπτου που τα μάτια δεν μπορούν να δουν αλλά το μυαλό τα καταγράφει υποσυνείδητα.
Το ξέρατε ότι στην ελληνική νομοθεσία υπάρχει διάταξη που απαγορεύει τη χρήση υποσυνείδητων μηνυμάτων στη διαφήμιση? Βέβαια στη πραγματικότητα κανείς δε τα ελέγχει..
Πλέον εδώ και 30 χρόνια οι διαφημίσεις είναι το ένα κομμάτι όπου χρησιμοποιούνται οι τεχνικές του Bernays. Τα άλλα είναι η πολιτική και η οικονομία.
Γιατί για σκεφτείτε...Τόσο καιρό(σχεδόν 2 χρόνια) ακούμε για οικονομική κρίση που έρχεται κτλ και μόλις ήρθε τελικά χτυπώντας την τσέπη μας εμείς τη δεχθήκαμε σαν μια παλιά συμμαθήτρια που απλά είχαμε χρόνια να δούμε από κοντά!!!
Και όχι μόνο αυτό, συνέχεια επαναλαμβάνονται φράσεις για τρομοκρατία ή για ύπαρξη πυρηνικών από κάποια κράτη (και πολλά άλλα παραδείγματα) ώστε όταν οι βιομηχανίες θα εισβάλλουν με τη βοήθεια του πολέμου στις χώρες αυτές ο κόσμος να μη διαμαρτύρεται καθώς όλα αυτά θα του είναι τόσο οικεία ακόμη και αν ξέρει ότι είναι τόσο άδικα,τόσο ψεύτικα και γίνονται όλα για το χρήμα.
Τέλος θα αναφέρω απλά ότι οι καλύτεροι μελετητές του Bernays στον κόσμο είναι αυτοί που βγάζουν τους λόγους των παγκόσμιων οικονομικών και πολιτικών ηγετών. Προσέχουν κάθε λέξη και πως αυτή υποσυνείδητα θα κατευνάσει τους φόβους μας και τα πιο βίαια ενστικτά μας ώστε να μας δημιουργήσουν πλαστές επιθυμίες.Μάλιστα αναλογιστείτε πως τα βιβλία αυτά υπάρχουν από την 2η-3η δεκαετία του 20ου αιώνα δηλαδή κάποιοι τα χρησιμοποιούν εδώ και έναν αιώνα περίπου...κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν φυτοευτυχισμένοι χωρίς όμως να μπορούνε να ξεχωρίσουν τις δικές τους επιθυμίες από αυτές που τους κατασκεύασαν για να τους έχουν φυτά!!
Ας δούμε και μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα βιβλία του Bernays “Προπαγάνδα”, “Κατασκευάζοντας τη Συναίνεση”, “Αποκρυσταλλώνοντας την Κοινή Γνώμη”(αλήθεια πόσο ειλικρινής είναι οι τίτλοι των βιβλίων του, ε?) :
«Ο συνειδητός και ευφυής χειρισμός των οργανωμένων συνηθειών και των απόψεων σχετικά με τις μάζες είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον απαρατήρητο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα.»
«Κυβερνόμαστε, τα μυαλά μας είναι φορμαρισμένα, οι προτιμήσεις είναι ήδη διαμορφωμένες, οι ιδέες μας είναι προτεινόμενες, κατά ένα μεγάλο μέρος από τα άτομα δεν έχουμε ακούσει ποτέ για αυτά. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο η δημοκρατική κοινωνία μας οργανώνεται.
Οι τεράστιοι αριθμοί των ανθρώπινων οντων πρέπει να συνεργαστούν κατά αυτόν τον τρόπο εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως ομαλά λειτουργούσα κοινωνία.
Οι αόρατοι κυβερνήτες μας είναι, σε πολλές περιπτώσεις, απληροφόρητοι της ταυτότητας των συντροφικών μελών τους στο εσωτερικό γραφείο.»
“Η οργάνωση της δημοκρατίας μας είναι τέτοια , ώστε τα μυαλά των πολιτών να μπαίνουν σε καλούπια”
“Η καλή διακυβέρνηση μπορεί να πουληθεί προς μια κοινωνία, ακριβώς όπως και κάθε άλλο αγαθό”
«Ο μέσος πολίτης είναι ο πιο ευαίσθητος αισθητήρας που υπάρχει επί της γης. Ο ίδιος του ο νους είναι το μεγαλύτερο φράγμα ανάμεσα σ’ αυτόν και την πραγματικότητα. Μέσα στο μυαλό του υπάρχουν στεγανά διαμερίσματα, αδιαπέραστα από τη λογική. Η τάση του για απόλυτες απόψεις είναι το εμπόδιο που τον κάνει να μην λειτουργεί με βάση τη σκέψη και την εμπειρία του, αλλά μόνο με μαζικές αντιδράσεις »

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Συνεντευξη πρώην πρακτορα της KGB. Τι έχουν κάνει στο μυαλό μας/

Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης (ΥΠΤΓΟΣ εα – Διετέλεσε Ακόλουθος Άμυνας (ΑΚΑΜ) και Στρατιωτικός Ακόλουθος (ΣΑ) ΤΕΛ ΑΒΙΒ, στην Ελληνική πρεσβεία στο Ισραήλ)
H αποκάλυψη των μεθόδων και των τεχνικών της προπαγάνδας, η επί το πλέον εύηχο , των ψυχολογικών επιχειρήσεων σίγουρα εντυπωσιάζει άπαντες, ακόμη και ανθρώπων που έχουν μερική η αρκετή σχέση με το αντικείμενο. Ιδιαίτερα δε αν πρόκειται για χώρες μετρ του είδους, όπως συνήθως ήταν και είναι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, που έχουν ανάγκη των μεθόδων αυτών, αφενός για ¨αιτιολογήσουν¨ το καθεστώς που έχουν επιβάλλει στους λαούς, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες φυσικά και αφετέρου με σκοπό να υπονομεύσουν τα κράτη-αντιπάλους των και να διαβρώσουν το φρόνημα και τις ηθικές αξίες των κατοίκων των κρατών αυτών.
Βέβαια ψυχολογικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται και από τις Ένοπλες Δυνάμεις μιας χώρας, φυσικά κατά την περίοδο των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα στους κατοίκους της αντίπαλης εμπόλεμης χώρας, για τον έλεγχο του φρονήματος και την μείωση της αντίστασης και της θέλησης για συνέχιση του αγώνα. Για αυτό τον λόγο παρατηρούμε ότι κατά την διάρκεια πολεμικών συρράξεων να βομβαρδίζονται «κατά λάθος» και άμαχοι.
Είδαμε πολλά τέτοια περιστατικά με αποκορύφωμα τους τελευταίους βομβαρδισμούς στην Λιβύη. Τελευταία είδε το φως της δημοσιότητας μία συνέντευξη ενός ειδικού πράκτορα, υπεύθυνου σε θέματα προπαγάνδας, της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Η συνέντευξη δόθηκε πριν 25 χρόνια, αλλά όπως θα δούμε παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σε πολλά σημεία διαπιστώνουμε διάφορες ομοιότητες που έχουν σχέση με μας, με την πατρίδα και τα συμβαίνοντα γύρω μας σήμερα, ιδιαίτερα στη μεθοδολογία και τα εμφανή αποτελέσματα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο Yuri Alexandrovich Bezmenov, ήταν γιός υψηλόβαθμου σοβιετικού αξιωματικού και γεννήθηκε το 1939 στην Μόσχα.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Novosti Press, ως ειδικός πράκτορας στην KGB ,αλλά και στο Κεντρικό Κομμουνιστικό Συμβούλιο, τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Εκπαιδεύτηκε και η ειδικότητα του ήταν η προπαγάνδα.
Λόγω διαφωνίας του με το σοβιετικό καθεστώς, τον Φεβρουάριο του 1970 διέφυγε στη Δύση και μάλιστα από την Αθήνα όπου είχε έρθει ως τουρίστας. Μετά την παραχώρηση ασύλου από την πρεσβεία των ΗΠΑ, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη χώρα αυτή,
Σε συνέντευξη που έδωσε το 1985, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαφωτιστική ανάλυση των τεχνικών προπαγάνδας που εφάρμοζαν οι σοβιετικοί την εποχή που υπηρετούσε στην KGB. Τεχνικές που μέσα από την συνέντευξη, διαπιστώνουμε έκπληκτοι ότι ομοιάζουν καταπληκτικά ή ότι έχουν εφαρμοστεί κατά γράμμα και για την προετοιμασία της δικής μας κρίσης, που βιώνουμε όλοι μας σήμερα .
Σκοπός των Σοβιετικών, κατά τον πράκτορα Bezmenov, ήταν η οικονομική αποσταθεροποίηση των ΗΠΑ, του κυρίου αντιπάλου και μεγάλου εχθρού τότε της ΕΣΣΔ.
Το ενδιαφέρον όμως, όπως βγαίνει από συνειρμούς με την σημερινή κατάσταση στην χώρα μας , μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι παρόμοιες τακτικές και μεθοδεύσειςφαίνεται να εφήρμοσαν και στην περίπτωση της Ελλάδος αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, προφανώς κάποια άγνωστα, σκοτεινά και υπερεθνικά κέντρα αθέατης της παγκόσμιας εξουσίας.
Για να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία της συνέντευξης, αναφορικά με την τεχνική αυτή του ψυχολογικού πολέμου μέσω χειρισμού των συνειδήσεων, που οι Σοβιετικοί έχουν ονομάσει προπαγάνδα , όπως παρακάτω:
Η κύρια δραστηριότητα των μυστικών υπηρεσιών καλύπτει μια ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία, την οποία ονομάζουν ιδεολογική υπονόμευση.
· Βασικός στόχος της είναι ο ‘εχθρικός’ πληθυσμός να αλλάξει την αντίληψη που έχει για την πραγματικότητα σε τέτοιο βαθμό, ώστε κανείς να μην μπορεί να βγάλει λογικά συμπεράσματα για να προστατεύσει τον εαυτό του, τους δικούς του και την χώρα του
· Πρόκειται για μια πολύ αργή διαδικασία πλύσης εγκεφάλου η οποία χωρίζετε σε τέσσερα 4 στάδια :
Α. Το πρώτο από αυτά λέγεται ‘υπονόμευση του ηθικού’ και διαρκεί 15 με 20 χρόνια!! Αυτό θεωρήθηκε το ελάχιστο απαιτούμενο διάστημα για να εκπαιδευθεί μια τουλάχιστον γενιά νέων (μαθητών), ώστε να στραφεί εναντίον της επικρατούσας τοπικής νοοτροπίας και ιδεολογίας της πατρίδος.
Μετά την εν λόγω υπονόμευση, το άτομο δεν επηρεάζεται πλέον από την επαφή με γεγονότα, που αφορούν πραγματικές καταστάσεις. Καθίσταται ανίκανο να διακρίνει την πραγματική πληροφορία, έστω και μετά από καταιγισμό αυθεντικών
αποδείξεων και ντοκουμέντων, σε φωτογραφίες ή βίντεο!!! Κάτι μας θυμίζει και σε μας αυτή αργή διαδικασία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Β. Το 2ο στάδιο λέγεται ‘Αποσταθεροποίηση’ και διαρκεί 2 με 5 χρόνια. Εδώ ο στόχος είναι η Οικονομία, οι Διεθνείς Σχέσεις και τα Αμυντικά Συστήματα. Στο στάδιο αυτό, η αποσταθεροποίηση επέρχεται μέσα από την επιρροή και την επίδραση των Μαρξιστικών – Λενινιστικών θεωριών της τότε ΕΣΣΔ (εν προκειμένω αναφέρεται στις ΗΠΑ ως στόχο !), καθώς και διαφόρων ¨προοδευτικών¨ και προχωρημένων αντιλήψεων για πολλά και διάφορα θέματα. Εδώ η μνήμη μας είναι ισχυρότερη και θυμόμαστε πολλά που συνέβησαν στην χώρα μας τελευταίως.
Γ. Το 3ο στάδιο είναι η Κρίση η οποία επέρχεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. (αναφέρεται στις ΗΠΑ του 1985 όπου η κρίση επήλθε μέσα σε 6 μόλις εβδομάδες) ! Στην Ελλάδα, όλοι θυμόμαστε πλέον ότι η οικονομική κρίση επήλθε σε διάστημα λίγων μηνών , εντός του 2010.
Δ. Το 4ο στάδιο λέγεται ‘Εξομάλυνση’ με απροσδιόριστη διάρκεια, όπου επιβάλλονται δυσβάστακτα και καταδυναστευτικά μέτρα, με σκοπό την δήθεν επαναφορά στο κανονικό επίπεδο ποιότητας ζωής, αλλά με πραγματικό στόχο την απόλυτη οικονομική υποδούλωση της χώρας και των κατοίκων της. Έχετε καμιά αμφιβολία ότι το στάδιο αυτό μας αφορά, αφού το βιώνουμε και μάλιστα με δυσβάσταχτο και απαξιωτικό τρόπο, χάνοντας εκτός από την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας και την εθνική μας κυριαρχία, το χειρότερο όλων;
Έχει σημασία να παρατηρήσουμε ότι η συνέντευξη αυτή, αν και δίδεται πριν από 25 ολόκληρα χρόνια, μοιάζει να αναφέρεται σε καταστάσεις που βιώσαμε και βιώνουμε και εμείς και άλλες χώρες, τόσο στην Ευρώπη, όσο και αλλού στον κόσμο. Και φυσικά όταν η χώρα ολοκληρώσει το 3ο στάδιο, τότε το 4ο στάδιο φαίνεται αναπόφευκτο για την χώρα αυτή, και οι προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση της χώρας αυτής είναι τρομακτικά δύσκολες και πολλές φορές ανεπιτυχείς.
Επίσης ενδιαφέρον έχει στο τέλος της συνέντευξης, όπου ο πρώην πράκτορας επισημαίνει πως όλοι αυτοί οι φορείς των αριστερών ιδεολογιών στις ΗΠΑ, των ανθρωπιστικών ιδεών του πανεπιστημιακού κατεστημένου και οι ‘προστάτες’ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια τέτοια διαδικασία, καθίστανται ακούσια όργανα της υπονόμευσης, που αναφέρεται στο 1ο στάδιο, (έπαιξαν άθελα τους δηλαδή, το παιχνίδι των Σοβιετικών), με μοναδικό σκοπό από πλευράς του ‘επιτιθεμένου’ την αποσταθεροποίηση του κράτους αυτού, δηλαδή των ΗΠΑ. Σας θυμίζει τίποτε αυτό, σε σχέση με την στάση ορισμένων Ελληνικών κομμάτων ή φορέων ή Οργανώσεων, ή πνευματικών ταγών, σε παρόμοια θέματα τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας; Είναι προφανές ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα, ενθυμούμαστε γεγονότα πρόσφατα και παλαιότερα (π.χ. περίπτωση κατάληψη της Νομικής από λαθρομετανάστες κλπ.) και δεν θα ήθελα να γίνω αναλυτικότερος η πιο συγκεκριμένος.
Αν και ο επηρεασμός ενός αποσκιρτήσαντος κατασκόπου θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος από τη χώρα που τον φιλοξένησε -με ότι αυτό συνεπάγεται-, μοναδική για μας σημασία έχει η μεγάλη ομοιότητα των λεγομένων του σε καταστάσεις που βιώσαμε και βιώνουμε όλοι εδώ στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια και το σπουδαιότερο με τα τελευταία τραγικά γεγονότα , πολιτικά , οικονομικά, κοινωνικά, ηθικών αξιών και άλλων ακόμη, που συμβαίνουν στη χώρα μας σήμερα. Και διερωτώμεθα αν όλα αυτά είναι τυχαία καθώς διαπιστώνουμε ότι η μεθοδολογία είναι ίδια, η υπάρχει όντως ένα διεθνές κέντρο σκοτεινών αποφάσεων, που στοχοποιούν χώρες, έθνη, κοινωνίες, ποιοι είναι και τι συμφέροντα υπηρετούν, που κατά την άποψή μας είναι κατά βάση οικονομικά.
Εκτός των ποικίλων άλλων παραλληλισμών με την δική μας Κρίση (οικονομική, πολιτική, κοινωνική και αξιών), οι ομοιότητες με την ασύμμετρη ‘ανθρωπιστική’ υστερία υπέρ των λαθρομεταναστών και διαφόρων άλλων παρεμφερών θεμάτων, που βιώσαμε και βιώνουμε ακόμη και διαπιστώσαμε ιδίως τα τελευταία χρόνια, οι ομοιότητες λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Και το τελικό ερώτημα που προκύπτει με όλα αυτά είναι: Καλά τότε ήταν οι Σοβιετικοί που σχεδίασαν τις μεθόδους αυτούς κατά των ΗΠΑ. Τώρα ποιά είναι αυτά τα σκοτεινά κέντρα, ποιοικαι γιατί τα σχεδίασαν και τα υλοποιούν, έχουν Έλληνες συνεργάτες εκούσιους ή ακούσιους, σε τι αποβλέπουν και γιατί η πατρίδα μας (πέραν των δικών μας ευθυνών) έγινε ο υπ’ αριθμόν 1 οικονομικά και όχι μόνο, παγκόσμιος στόχος; Τι αμαρτίες πληρώνουμε και για πόσο ακόμη;

Η PATTY & H APATTY

Ανοιχτή επιστολή Βαξεβάνη σε Βενιζέλο

σσΟ: Εάν ο κ. Βεξαβάνης διαφωνεί με τις θέσεις της κυβέρνησης, να σταματήσει να παίρνει λεφτά από αυτή!

«Κύριε Βενιζέλο,

Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.

Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει.

Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.

Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι. Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ.

Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα.

Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό που είναι η χώρα.

Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου.

Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.

Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”.

Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών.

Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες.

Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε.

Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις.

Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο.

Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων.

Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995.

Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση.

Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;

Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση της Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη.

Αλλά δεν σταματήσατε εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά.

Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών.

Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…

Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους.

Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε».

ΜΑΣ ΡΑΝΤΙΖΟΥΝ

https://docs.google.com/present/edit?id=dgf9v5tf_29xfbqx236

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

Η χαμένη τιμή του χλιδόφτωχου

Η χαμένη τιμή του χλιδόφτωχου
Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ, 28.9.2011


Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.
Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ' αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνου- με ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;
Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;
Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ' αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ' ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.
Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος.Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.
Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή. Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι.
Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.
Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.
Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.
Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ' απολυθούν κάποιοι απ' αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.
Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμενο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι. Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε.

Ο Ροκφέλερ αποκάλυψε την απάτη της 9/11 στον Ααρών Ρούσο.

Το Σύνδρομο του "Θεατή"και οι συνέπειές του

                                                                             Το Σύνδρομο του "Θεατή"και οι συνέπειές του...



   Όταν το 1937 ο Γερμανός πάστορας Martin Niemoller(Μάρτιν Νίμελερ), έγραφε ένα ποίημα, όπου περιέγραφε τις συνέπειες τής «απάθειας» του για τα όσα διαδραματίζονταν στην Ναζιστική Γερμανία, αμφιβάλω εάν καταλάβαινε ότι στην ουσία περιέγραφε «Το σύνδρομο του Θεατή»και τη διαχρονικά γενικευμένη απόδοσή του  σε όλες τις μορφές του κοινωνικού και πολιτικού βίου.
   Περιέγραφε βιωματικά ο Martin Niemoller:

   Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
 
   Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
 
   Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
   Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντηςκαι γι’ αυτό δεν μίλησα.
 
   Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότεδεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για κανέναν."
 
Black Heart Procession- A Cry For Love
   
 Σήμερα, παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί,
 για όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας:
 
 "Πρώτα ήρθαν για τους stagers κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager.


   Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος.
   Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.
   Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και πάλι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.


 
  Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει."

 
Αλλά το ίδιο παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί,
από τον κάθε Ευρωπαίο:
   "Πρώτα ήρθαν για την Ελλάδα και εγώ δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν Ελληνας.
 
Έπειτα ήρθαν για την Ιρλανδία κι εγώ δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν Ιρλανδός.

Μετά ήρθαν για την Πορτογαλία κι εγώ δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν Πορτογάλος.

Στη συνέχεια ήρθαν για την Ισπανία και την Ιταλία και πάλι δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός…
   ''Μετά ήρθαν για μένα,
αλλά τότε πια... δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει".
   Η παράθεση τέτοιων παραφράσεων,
αφορούν «το όλον» του κοινωνικοπολιτικού μας βίου.
 
Θα εκπλαγείτε όταν ανακαλύψετε πόσες μορφές της ατομικότητας σας
ακουμπά...
 

Μ.Κ.Ο. (Μπιζνες Καλα Οργανωμενες)

Ο Edward Bernays, Εβραίος στην καταγωγή, ήταν ανιψιός του ιδρυτή της Ψυχανάλυσης, Ζίγκμουντ Φρόιντ. Υπήρξε πατέρας της προπαγάνδας και της σύγχρονης ψευδοεπιστήμης «των δημοσίων σχέσεων». Δούλεψε για τις Αμερικανικές υπηρεσίες της CIA λίγο πριν απ΄ τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Bernays έγινε ο διασημότερος πρωτοπόρος της σύγχρονης προπαγάνδας, την οποία εξάσκησε τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο, εφαρμόζοντας τις θεωρίες χειραγώγησης των μαζών (ψυχολογία της μάζας), για λογαριασμό μεγάλων Πολυεθνικών Εταιρειών και πολιτικών κομμάτων. Το βιβλίο του Propaganda και γενικότερα οι μέθοδοί του, απετέλεσαν τα σύγχρονα εργαλεία προπαγάνδας, που χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα τα εξουσιαστικά κέντρα του πλανήτη μας.

Όλοι οι άνθρωποι των Mη Kυβερνητικών Οργανώσεων. ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !!!

Αγωγή κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας θα καταθέσει η Siemens

Οι διαπραγματεύσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό δεν είχαν αποτέλεσμα
Αγωγή κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας θα καταθέσει η Siemens

H Siemens σκοπεύει να καταθέσει αγωγή κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Πρωτοδικείο του Μονάχου, ζητώντας να αναγνωριστεί από τη γερμανική Δικαιοσύνη ότι δεν έχει υποχρέωση αποζημίωσης του Ελληνικού Δημοσίου. Κανένα αποτέλεσμα δεν είχαν οι διαπραγματεύσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό.

Η διοίκηση της Siemens γνωστοποίησε αυτή της την πρόθεση σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Χ. Παμπούκη και τον υφυπουργό Πολιτισμού κ. Γ. Νικητιάδη, με αντικείμενο "τη διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεργασίας για την απόδοση ευθυνών, καθώς και για την εκούσια, κατόπιν συμφωνίας των μερών, αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της Ελληνικής Πολιτείας από παράνομες παρελθούσες δραστηριότητες".

Ο κ. Παμπούκης τόνισε πως η Ελληνική Δημοκρατία θα προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και επανέλαβε τη δεδηλωμένη πρόθεση της Ελληνικής Δημοκρατίας να επιβάλλει όλες τις κυρώσεις που προβλέπονται από το Ελληνικό και διεθνές δίκαιο.

Επόμενο βήμα είναι το πρόστιμο από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στη Siemens, ενώ εξετάζονται οι νομικές παράμετροι έτσι ώστε να καταβληθούν αποζημιώσεις για το C4I, για ηθική βλάβη του Δημοσίου, καθώς και για πιθανές παραβάσεις του νόμου για τον ανταγωνισμό στο πλαίσιο έρευνας που έχει ήδη ξεκινήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία έχει συλλέξει στοιχεία τόσο από τα γραφεία της εταιρείας, όσο και από το υλικό που συγκέντρωσε η Εξεταστική επιτροπή της Βουλής.

ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ SITE ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ …ANTICRIST (=ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ) AΝΤΙΣΤΡΟΦΑ!

ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΣΥΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ!!!

22 Ιουνίου 2011

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ SITE ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ …ANTICRIST (=ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ) AΝΤΙΣΤΡΟΦΑ!

Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Γράφοντας τη λέξη  antichrist (αντίχριστος) αντίστροφα θα εισέλθετε στο site της Παπικής Εκκλησίας. Δηλαδή εισάγεται http://www.tsirhcitna.com που είναι ανάποδα η λέξη antichrist (αντίχριστος) .
Σαν ΜπαρμπαΝίκος, είμαι 1.000% σίγουρος, ότι ο «Άγιος» προκαθήμενος της Παπικής Εκκλησίας και οι Κορδινάλιοί του, έχουν πλήρη  επίγνωση της  .…σύμπτωσης αυτής;