ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ...

Αληθεύει ότι στα υπόγεια της Τραπέζης της Ελλάδας υπάρχει το εθνικό μας νόμισμα ?
Η ΔΡΑΧΜΉ έτοιμο για κυκλοφορία?
Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι έχουν προετοιμαστεί για την αλλαγή του νομίσματος, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης.
Αληθεύει ότι απόρρητο έγγραφο στα υψηλόβαθμα στελέχη των τραπεζών, άρει την ασφάλεια των καταθέσεων έως 100.000 €?
Μένει να το αποδείξουν στους μικροκαταθέτες σε κάποια στιγμή που όλα θα καταρρεύσουν.
Είναι θέμα χρόνου.
Εκτιμάτε ότι με την υπογραφή του νέου μνημονίου, η κατάληξη της οικονομίας μας θα είναι άμεση.

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ! ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Η Προπαγάνδα και οι τρόποι λειτουργίας της

Ψυχολογία των μαζών και προπαγάνδα

O Σίγκμουντ Φρόυντ, πατέρας της ψυχολογίας, στο βιβλίο του η ψυχολογία των μαζών και η ανάλυση του εγώ, αναλύει τα βασικά χαρακτηριστικά της ψυχολογίας των κοινωνιών αναφέροντας πως οι μάζες διακατέχονται από τα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου τα οποία ως επί το πλείστον είναι βίαια, επιθετικά και σεξουαλικά. Αυτές οι δυνάμεις μπορεί να οδηγήσουν τις κοινωνίες στο χάος.Ακόμη ισχυριζόταν ότι οι μάζες είναι χειραγωγίσιμες, είναι εύπλαστες κι ότι μπορείς να αγγίξεις τις επιθυμίες και τους φόβους τους και να τους χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου.
Έπειτα από αυτές τις παρατηρήσεις του Φρόυντ αναπτύχθηκαν πολλές θεωρίες και μέθοδοι για την χειραγώγηση της ψυχολογίας των μαζών και των έλεγχο των κοινωνιών.
Κύριος εκφραστής των θεωριών αυτών ήταν ο μαθητής και ανιψιός του Φρόυντ, Έντουαρντ Μπερνέζ, ο οποίος θεωρείται και ο πατέρας των «Δημοσίων Σχέσεων» και ο άνθρωπος που έπλασε την κοινωνία της κατανάλωσης.
Ο Μπερνέζ, δίδαξε πρώτος πώς η σύνδεση των προϊόντων μαζικής παραγωγής με ασυνείδητες επιθυμίες, πείθει τον κόσμο να αγοράζει πράγματα που δεν χρειάζεται. Προέκυψε έτσι μια νέα πολιτική ιδέα για τον έλεγχο της μάζας η οποία υποστήριζε ότι όταν ικανοποιούνται οι ασυνείδητες επιθυμίες του κόσμου, τότε αυτός γίνεται «ευτυχισμένος» και πειθήνιος. Τότε ακριβώς ξεκίνησε η εποχή του καταναλωτισμού η οποία κυριαρχεί έως σήμερα στον δυτικό κυρίως κόσμο, επηρεάζοντας σταθερά τους φόβους και τις επιθυμίες
Οι άνθρωποι ήθελαν πια να αποκτήσουν –ή έστω να κατασκευάσουν ή να δανειστούν - έναν εαυτό, ανεξάρτητο και διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους -κι αυτή ακριβώς την εικόνα άρχισε να τους πουλάει η διαφήμιση. Η παλιότερη ιδέα περί της αξίας του ατόμου, που είχε εισαχθεί με τον Διαφωτισμό, συμπληρώθηκε με τη νέα ιδέα πως το άτομο είναι οι επιθυμίες του, και πήρε την αξία θρησκείας στις σύγχρονες κοινωνίες. Χάρη στις μελετημένες εκστρατείες του Μπερνέζ, οι τεχνικές της διαφήμισης έγιναν το μαγικό ραβδί που μας κρατάει μονίμως σε μια μαζική (και μαγική) αυταρέσκεια.
Καθώς η κοινωνία απέρριπτε την προπαγάνδα μετά τον πόλεμο, ο Μπερνέζ επινόησε ένα πιο ελκυστικό όνομα για την κοινωνική εκδοχή της: «Δημόσιες Σχέσεις». Άρχισε να μελετά επισταμένα τα έργα του θείου του. Σύντομα ανακάλυψε ότι δεν χειραγωγεί η πληροφορία τα πλήθη, άποψη που επικρατούσε έως τότε, αλλά το ασυνείδητο. Ξεκίνησε να πειραματίζεται με το μυαλό της λαϊκής κυρίως τάξης και να μελετά τα συναισθήματά της. Έδειξε το μεγάλο του ταλέντο στη χειραγώγηση των ασυνείδητων επιθυμιών όταν εταιρίες τσιγάρων του ζήτησαν να διερευνήσει τρόπους να αυξήσουν την πελατεία τους και να πείσει και τις γυναίκες να καπνίσουν, θέαμα που έως τότε θεωρούνταν ταμπού.

Την εποχή εκείνη οι γυναίκες δεν κάπνιζαν δημόσια, πράγμα που περιόριζε στο μισό τους πιθανούς αγοραστές. Ο Μπέρνεϊζ είχε την ιδέα να υποβληθεί ένα δείγμα γυναικών σε ψυχανάλυση, ώστε να φανεί τι πραγματικά σημαίνει το προϊόν γι αυτές. Το συμπέρασμα ήταν πως σε βαθύτερο επίπεδο οι γυναίκες συνέδεαν το κάπνισμα με την ανδρική σεξουαλική εξουσία και την χειραφέτηση. Έτσι οργανώθηκε η ανάλογη διαφημιστική καμπάνια, με μηνύματα που συνέδεαν εντέχνως το κάπνισμα με την ανεξαρτησία. Με την πρόθυμη συνεργασία των φεμινιστριών, που στη διάρκεια μιας παρέλασης οργάνωσαν την πρώτη δημόσια εμφάνιση γυναικών που κάπνιζαν αυτό που οι ίδιες ονόμαζαν “δάδες της ελευθερίας” (torches of freedom), ο παρθένος στην διαφήμιση πληθυσμός υπέκυψε στο δέλεαρ κι έτσι έκτοτε όλες οι γυναίκες του πλανήτη απέκτησαν το δικαίωμα στην “εσωτερική” παρόρμηση να καπνίσουν.
Αυτή ήταν ίσως η πρώτη φορά που η ανάγκη για χειραφέτηση χρησιμοποιούνταν τόσο ξεκάθαρα για χάρη ευτελών (δηλαδή αμιγώς οικονομικών) μηχανισμών χειραγώγησης
Μετά τον πόλεμο, οι εταιρίες μαζικής παραγωγής αντιμετώπισαν το φόβο του πλεονάσματος κι ήταν αναγκαίο να πείσουν τον κόσμο πως έπρεπε να αγοράσει αυτά τα προϊόντα, έπρεπε ο κόσμος να εκπαιδευτεί ώστε να επιθυμεί νέα πράγματα προτού καν χαλάσουν τα παλιά. Έπρεπε με λίγα λόγια να δημιουργηθεί μια νέα νοοτροπία: οι επιθυμίες όφειλαν να ξεπερνούν τις ανάγκες, σημασία είχε να αγοράζει η μάζα προϊόντα που δεν χρειάζεται αλλά που επιθυμεί. Ο Μπερνέζ, ανέπτυξε διάφορες τεχνικές ώθησης προς τη μαζική κατανάλωση τη δεκαετία του 1920 οι οποίες εφαρμόζονται έως σήμερα. Συνέδεσε τα προϊόντα με αστέρες του κινηματογράφου, έπεισε τις αυτοκινητοβιομηχανίες να προωθήσουν τα αυτοκίνητά τους ως σύμβολα αρρενωπότητας, ξεκίνησε το “product placement” στις ταινίες
Το κύμα καταναλωτισμού που ακολούθησε οδήγησε με τη σειρά του στην έκρηξη του χρηματιστηρίου καθώς και εδώ ενεπλάκη ο Μπερνέζ: δημιούργησε και στήριξε την αντίληψη ότι και η εργατική τάξη μπορούσε να αγοράσει μετοχές δανειζόμενη από τις τράπεζες τις οποίες ο ίδιος εκπροσωπούσε

Ο Μπερνέζ επίσης υποστήριζε πως ο πιο ασφαλής τρόπος για να προστατευτεί η δημοκρατία είναι να αποσπάται η προσοχή της μάζας από επικίνδυνες πολιτικές ιδέες και έντεχνα να κατευθύνεται μόνο προς την κατανάλωση. Ως μόνη εξαίρεση πρότεινε τον τεχνητά και διαρκώς υποδαυλιζόμενο φόβο και απέχθεια προς “τους κομμουνιστές” (με δυο λόγια, η θεωρία του ήταν: “ο ασυνείδητος φόβος φυλάει τα έρμα …”). Ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ τελικά υιοθέτησε την άποψη του και οι αμερικανοί άρχισαν έκτοτε μαζικά να φοβούνται και να καταναλώνουν. Το ίδιο ακριβώς καλλιεργήθηκε σε Αμερική και Ευρώπη και μετά την 11η Σεπτεμβρίου: υπεραπλουστευτικές ερμηνείες περί “καλού και κακού” και μαζική κατανάλωση ήταν και εδώ το κυρίαρχο μοτίβο -ελάχιστα βασισμένο στην αλήθεια, αλλά πολύ ανακουφιστικό για τις μάζες.
Η κόρη του Μπερνέζ, Αν Μπερνέζ αναφέρει σχετικά: «Ο πατέρας μου χειραγώγησε τον κόσμο κάνοντας τον να πιστεύει ότι δεν θα είχε πραγματική δημοκρατία χωρίς καπιταλισμό και ελεύθερη αγορά […]
Υπαινίσσονταν ότι δημοκρατία και καπιταλισμός ήταν ενωμένα. Ήταν όμως μια μορφή δημοκρατίας που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους ως παθητικούς καταναλωτές κι όχι ως ενεργούς πολίτες». Και συμπληρώνει: «Δεν προστάζει πλέον ο λαός αλλά οι επιθυμίες του. Ο λαός δε συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων κι έτσι η δημοκρατία περιορίζεται από την ενεργό συμμετοχή στην παθητική κατανάλωση που κατευθύνεται από ένστικτα και ασυνείδητες επιθυμίες. Κι όποιος έχει πρόσβαση σε αυτές τις επιθυμίες, θα κάνει το λαό ό,τι θέλει».
Επινοήθηκαν στη συνέχεια τεχνικές από ψυχαναλυτές για να εισχωρήσουν στο μυαλό και στον μυστικό εαυτό των καταναλωτών. Προϊόντα συνδέθηκαν με επιθυμίες και το μάρκετινγκ εταιριών βασίστηκε σε ψυχολογικές έρευνες. Η Άννα Φρόιντ υποστήριζε ότι το περιβάλλον ενισχύει την προσωπικότητα και πως τα προϊόντα ικανοποιούν επιθυμίες και δίνουν μια κοινή ταυτότητα. Δόθηκε από την κυβέρνηση βάρος στην προώθηση μιας στρατηγικής για τη δημιουργία μιας σταθερής κοινωνίας. Ο επικεφαλής ψυχαναλυτής αυτής της στρατηγικής αναφέρει: «το άτομο καθησυχάζει τις ανησυχίες του ξοδεύοντας.»
Αν μπορέσεις να κωδικοποιήσεις την παρουσίαση ενός αντικειμένου με τρόπο που να αγγίζει τις βαθύτερες επιθυμίες, αλλά και να εκμεταλλεύεται -εξορκίζοντάς τους- τους βαθύτερους φόβους του καταναλωτή, τότε μέσα του το προϊόν συνδέεται μια και καλή με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της σιγουριάς. Με μικρές καθημερινές αναμνηστικές δόσεις (έχετε αναρωτηθεί γιατί οι διαφημίσεις επαναλαμβάνονται τόσο υπερβολικά πολλές φορές;) η σύνδεση αυτή ισχυροποιείται και παραμένει.
Ο ίδιος ο Μπερνέζ άλλωστε πίστευε πως όταν κάτι επαναλαμβάνεται συνεχώς στα μαζικά κοινωνικά στρώματα, τότε ακόμη και αν το επαναλαμβανόμενο είναι κάτι μη συμφέρων για την κοινωνία αυτή λειτουργώντας με τα ένστικτα της μάζας και επειδή το ακούει τόσες φορές, το οικειοποιείται οπότε δεν το θεωρεί πλέον τόσο κακό.
Ο δρόμος είχε πια ανοίξει και μια νέα σελίδα είχε γυρίσει για όλους μας. Το ίδιο μοντέλο άρχισε να εφαρμόζεται σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, μια νέα επιστήμη γεννήθηκε και ανδρώθηκε, ώσπου έμαθε όλους τους τρόπους να μας “πουλάει” με άνεση οτιδήποτε, από τσιγάρα και αυτοκίνητα μέχρι τη δημόσια εικόνα προέδρων, ακόμη και τις ίδιες μας τις απόψεις ή την επιθυμία μας για πόλεμο ή ειρήνη. Έκτοτε η νέα μέθοδος εξακολουθεί να διαμορφώνει καθημερινά τεχνητές “ανάγκες”, να καθορίζει τα ρούχα που φοράμε, την τροφή που προτιμάμε, τα κόμματα που ψηφίζουμε, ακόμη και τις ερωτικές μας προτιμήσεις και πολλές από τις βαθύτερες πεποιθήσεις που νομίζουμε αφελώς για ολότελα δικές μας.
Από τότε, στρατιές ολόκληρες παθιασμένων στελεχών συνεδριάζουν καθημερινά για να αποφασίσουν τι συμφέρει να μας αρέσει περισσότερο την επόμενη χρονιά (ή δεκαετία). Αποτέλεσμα αυτής της ακλόνητης εργατικότητας είναι η άλωση τις τελευταίες δεκαετίες ακόμη και χώρων της τέχνης, που παραδοσιακά αντιστεκόταν (ο Bernays την είχε βέβαια προβλέψει και αυτή). Έτσι σήμερα π.χ. στη δημόσια μουσική σκηνή κυριαρχούν κυρίως κατασκευασμένοι 'καλλιτέχνες', επίτηδες ανούσιοι αλλά έντεχνα πλασαρισμένοι. Όσο για τον ρόλο του καταναλωτή, αυτός συνήθως χειροκροτεί και 'απολαμβάνει', εν μέρει γιατί βρίσκεται σε διαρκή ύπνωση, και εν μέρει γιατί δεν έχει πια κριτήρια για να συγκρίνει το ασήμαντο με το μέτριο ή το εξαιρετικό.
Έρευνα αγοράς, target groups, όλες οι πρωτότυπες συλλήψεις του Bernays κυριαρχούν ακόμη στις τεχνικές της εξουσίας. Γεγονός παραμένει πως οι νεόκοπες αρχές του Φροϋδισμού επηρέασαν έκτοτε βαθιά Εταιρίες και Κυβερνήσεις, οδηγώντας στη σημερινή πραγματικότητα, όπου ακόμα και οι εκλογές σε μια επαρχιακή χώρα της περιφέρειας γίνονται μόνο όταν οι τεχνικοί των στατιστικών δώσουν τα κατάλληλα 'νούμερα', κάτι τουλάχιστον αστείο για ένα πολίτευμα που προτιμά να ονομάζεται δημοκρατικό. Φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει την θεωρία της Ψυχανάλυσης και τον ιδρυτή της για τις μετέπειτα εξελίξεις, πολύ περισσότερο δε μιας και ο ίδιος ο Freud αντιπαθούσε την Αμερική (διαίσθηση ίσως;), την θεωρούσε μάλιστα ένα 'γιγαντιαίων διαστάσεων λάθος'. Παρόλα αυτά, και για να αποδώσουμε τα εύσημα στον ποιητή, τελικά μάλλον συνέβη αυτό που επισημαίνει το εύστοχο στιχάκι: 'τα όνειρα σου μην τα λες, γιατί μια νύχτα κρύα -μπορεί και οι φροϋδιστές να ’ρθούν στην εξουσία'.
Το θέμα φυσικά είναι τεράστιο και οι προεκτάσεις του ατελείωτες γι’αυτό και ελπίζω σε μια ακόμη γόνιμη συζήτηση στην περιοχή των σχολίων.
Είμαι της άποψης πως πρέπει να κατευνάσουμε όσο μπορούμε τις επιθυμίες μας και να σκεφτούμε αν είναι πραγματικά δικές μας. Ειδικά στις μέρες μας που η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο που οι διαφημιστές όχι μόνο χρησιμοποιούν τις τεχνικές του Bernays αλλά μας αποθηκεύουν επιθυμίες στον εγκέφαλο δείχνοντας μας εικόνες για ένα χιλιοστό του χιλιοστού του δευτερολέπτου που τα μάτια δεν μπορούν να δουν αλλά το μυαλό τα καταγράφει υποσυνείδητα.
Το ξέρατε ότι στην ελληνική νομοθεσία υπάρχει διάταξη που απαγορεύει τη χρήση υποσυνείδητων μηνυμάτων στη διαφήμιση? Βέβαια στη πραγματικότητα κανείς δε τα ελέγχει..
Πλέον εδώ και 30 χρόνια οι διαφημίσεις είναι το ένα κομμάτι όπου χρησιμοποιούνται οι τεχνικές του Bernays. Τα άλλα είναι η πολιτική και η οικονομία.
Γιατί για σκεφτείτε...Τόσο καιρό(σχεδόν 2 χρόνια) ακούμε για οικονομική κρίση που έρχεται κτλ και μόλις ήρθε τελικά χτυπώντας την τσέπη μας εμείς τη δεχθήκαμε σαν μια παλιά συμμαθήτρια που απλά είχαμε χρόνια να δούμε από κοντά!!!
Και όχι μόνο αυτό, συνέχεια επαναλαμβάνονται φράσεις για τρομοκρατία ή για ύπαρξη πυρηνικών από κάποια κράτη (και πολλά άλλα παραδείγματα) ώστε όταν οι βιομηχανίες θα εισβάλλουν με τη βοήθεια του πολέμου στις χώρες αυτές ο κόσμος να μη διαμαρτύρεται καθώς όλα αυτά θα του είναι τόσο οικεία ακόμη και αν ξέρει ότι είναι τόσο άδικα,τόσο ψεύτικα και γίνονται όλα για το χρήμα.
Τέλος θα αναφέρω απλά ότι οι καλύτεροι μελετητές του Bernays στον κόσμο είναι αυτοί που βγάζουν τους λόγους των παγκόσμιων οικονομικών και πολιτικών ηγετών. Προσέχουν κάθε λέξη και πως αυτή υποσυνείδητα θα κατευνάσει τους φόβους μας και τα πιο βίαια ενστικτά μας ώστε να μας δημιουργήσουν πλαστές επιθυμίες.Μάλιστα αναλογιστείτε πως τα βιβλία αυτά υπάρχουν από την 2η-3η δεκαετία του 20ου αιώνα δηλαδή κάποιοι τα χρησιμοποιούν εδώ και έναν αιώνα περίπου...κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν φυτοευτυχισμένοι χωρίς όμως να μπορούνε να ξεχωρίσουν τις δικές τους επιθυμίες από αυτές που τους κατασκεύασαν για να τους έχουν φυτά!!
Ας δούμε και μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα βιβλία του Bernays “Προπαγάνδα”, “Κατασκευάζοντας τη Συναίνεση”, “Αποκρυσταλλώνοντας την Κοινή Γνώμη”(αλήθεια πόσο ειλικρινής είναι οι τίτλοι των βιβλίων του, ε?) :
«Ο συνειδητός και ευφυής χειρισμός των οργανωμένων συνηθειών και των απόψεων σχετικά με τις μάζες είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον απαρατήρητο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα.»
«Κυβερνόμαστε, τα μυαλά μας είναι φορμαρισμένα, οι προτιμήσεις είναι ήδη διαμορφωμένες, οι ιδέες μας είναι προτεινόμενες, κατά ένα μεγάλο μέρος από τα άτομα δεν έχουμε ακούσει ποτέ για αυτά. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο η δημοκρατική κοινωνία μας οργανώνεται.
Οι τεράστιοι αριθμοί των ανθρώπινων οντων πρέπει να συνεργαστούν κατά αυτόν τον τρόπο εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως ομαλά λειτουργούσα κοινωνία.
Οι αόρατοι κυβερνήτες μας είναι, σε πολλές περιπτώσεις, απληροφόρητοι της ταυτότητας των συντροφικών μελών τους στο εσωτερικό γραφείο.»
“Η οργάνωση της δημοκρατίας μας είναι τέτοια , ώστε τα μυαλά των πολιτών να μπαίνουν σε καλούπια”
“Η καλή διακυβέρνηση μπορεί να πουληθεί προς μια κοινωνία, ακριβώς όπως και κάθε άλλο αγαθό”
«Ο μέσος πολίτης είναι ο πιο ευαίσθητος αισθητήρας που υπάρχει επί της γης. Ο ίδιος του ο νους είναι το μεγαλύτερο φράγμα ανάμεσα σ’ αυτόν και την πραγματικότητα. Μέσα στο μυαλό του υπάρχουν στεγανά διαμερίσματα, αδιαπέραστα από τη λογική. Η τάση του για απόλυτες απόψεις είναι το εμπόδιο που τον κάνει να μην λειτουργεί με βάση τη σκέψη και την εμπειρία του, αλλά μόνο με μαζικές αντιδράσεις »

Η Ελλάδα ανέστειλε τη δημοκρατία της για ένα τουλάχιστον έτος….

Δείτε τι λέει (κλικ στον τίτλο)ο διακεκριμένος καθηγητής του Πανεπιστημίου Howard των ΗΠΑ κ. Νίκος Σταύρου, στην εκπομπή της ΕΤ3 «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ» για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Σας πληροφορούμε πως όσοι είναι ευαίσθητοι και δεν μπορούν να ακούσουν τι ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα, καλύτερα να μην διαβάσουν το κείμενο που ακολουθεί καθώς και να μην δουν το σχετικό βίντεο.

Ο κ. Σταύρου λέει περίπου, αυτό που και εμείς από προχθές λέμε στο άρθρο μας με τον τίτλο Παραβίαση του Συντάγματος, σφετερισμός της λαϊκής κυριαρχίας; Συγκεκριμένα ο κ. Σταύρου λέει ότι...
από την περασμένη εβδομάδα, η Ελλάδα εκλήθη να αναστείλει την δημοκρατία της τουλάχιστον για ένα χρόνο, ώστε να μην επηρεάσει τις εκλογές στις ΗΠΑ και του Σαρκοζί στη Γαλλία. Με πρώτη την Ελλάδα οι κοινωνίες μετατρέπονται σε κοινωνίες δουλοπάροικων και οι κυβερνήσεις σε αστυνόμους για να φυλάνε τα πλούτη της παγκόσμιας ανώτερης τάξης.


Η Ελλάδα χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ ως εργαλείο για την διάσπαση του ΕΥΡΩ!! Για το λόγο αυτό η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη να αποκτήσει την Εθνική Νομισματική της Κυριαρχία, διαφορετικά θα είναι συνεχώς υπό επίβλεψη. Έχει δημιουργηθεί μια τάξη διεθνώς συστηματικών κλεπτών δημοσίου πλούτου. Έχουν μετατρέψει τους πολίτες σε φορολογούμενους και τις κυβερνήσεις σε αστυνομικούς για να προστατεύουν τον (κλεμμένο) πλούτο τους. .

Η κρίση στην Ελλάδα θα γίνει μεγαλύτερη, όσο παραμένει με την ελπίδα ότι θα την σώσουν οι ευρωπαίοι και οι μεγάλοι παράγοντες. Η Ελλάδα έπρεπε να κηρύξει χρεοκοπία πριν ένα χρόνο. Δεν χρωστάει ούτε πεντάρα σε Έθνη Κράτη, στη Γαλλία στη Γερμανία κ.λ.π.. Χρωστάει σε τραπεζίτες και οι τραπεζίτες που επένδυσαν σε ομόλογα έπρεπε να αναλάβουν οι ίδιοι το ρίσκο της επένδυσης, όπως γίνεται στο χρηματιστήριο. Οι τραπεζίτες έχουν τους οίκους αξιολόγησης και αξιολογούν τους λαούς, αλλά και όταν πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους δεν θέλουν να αναλάβουν το ρίσκο της εκτίμησης.

Στην πραγματικότητα σήμερα δεν έχουμε ανοικτή (ελεύθερη) αγορά, αλλά έχουμε σοσιαλισμό των ανωτέρων και ανωτάτων οικονομικών στρωμάτων. Τα ανώτερα στρώματα παίρνουν τα κέρδη και ο πολίτης πληρώνει τους φόρους. .Όλοι οι πολίτες μετατρέπονται σε καταναλωτές επί πιστώσει σε μια κοινωνία υψηλής τεχνολογίας και το κράτος έχει χάσει πλέον τον έλεγχο αυτών των τεράστιων συμφερόντων. Γι’ αυτό υπάρχει άμεση για την Ελλάδα να ανακτήσει την Εθνική της Κυριαρχία, διαφορετικά θα μιλάμε για μεγαλύτερες καταστροφές. Η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από ότι ήταν στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να διαιωνιστεί. Δεν μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να μετατραπεί σε αστυνόμο των τραπεζών της Ευρώπης και των ΗΠΑ.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Συνεντευξη πρώην πρακτορα της KGB. Τι έχουν κάνει στο μυαλό μας/

Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης (ΥΠΤΓΟΣ εα – Διετέλεσε Ακόλουθος Άμυνας (ΑΚΑΜ) και Στρατιωτικός Ακόλουθος (ΣΑ) ΤΕΛ ΑΒΙΒ, στην Ελληνική πρεσβεία στο Ισραήλ)
H αποκάλυψη των μεθόδων και των τεχνικών της προπαγάνδας, η επί το πλέον εύηχο , των ψυχολογικών επιχειρήσεων σίγουρα εντυπωσιάζει άπαντες, ακόμη και ανθρώπων που έχουν μερική η αρκετή σχέση με το αντικείμενο. Ιδιαίτερα δε αν πρόκειται για χώρες μετρ του είδους, όπως συνήθως ήταν και είναι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, που έχουν ανάγκη των μεθόδων αυτών, αφενός για ¨αιτιολογήσουν¨ το καθεστώς που έχουν επιβάλλει στους λαούς, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες φυσικά και αφετέρου με σκοπό να υπονομεύσουν τα κράτη-αντιπάλους των και να διαβρώσουν το φρόνημα και τις ηθικές αξίες των κατοίκων των κρατών αυτών.
Βέβαια ψυχολογικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται και από τις Ένοπλες Δυνάμεις μιας χώρας, φυσικά κατά την περίοδο των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα στους κατοίκους της αντίπαλης εμπόλεμης χώρας, για τον έλεγχο του φρονήματος και την μείωση της αντίστασης και της θέλησης για συνέχιση του αγώνα. Για αυτό τον λόγο παρατηρούμε ότι κατά την διάρκεια πολεμικών συρράξεων να βομβαρδίζονται «κατά λάθος» και άμαχοι.
Είδαμε πολλά τέτοια περιστατικά με αποκορύφωμα τους τελευταίους βομβαρδισμούς στην Λιβύη. Τελευταία είδε το φως της δημοσιότητας μία συνέντευξη ενός ειδικού πράκτορα, υπεύθυνου σε θέματα προπαγάνδας, της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Η συνέντευξη δόθηκε πριν 25 χρόνια, αλλά όπως θα δούμε παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σε πολλά σημεία διαπιστώνουμε διάφορες ομοιότητες που έχουν σχέση με μας, με την πατρίδα και τα συμβαίνοντα γύρω μας σήμερα, ιδιαίτερα στη μεθοδολογία και τα εμφανή αποτελέσματα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο Yuri Alexandrovich Bezmenov, ήταν γιός υψηλόβαθμου σοβιετικού αξιωματικού και γεννήθηκε το 1939 στην Μόσχα.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Novosti Press, ως ειδικός πράκτορας στην KGB ,αλλά και στο Κεντρικό Κομμουνιστικό Συμβούλιο, τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Εκπαιδεύτηκε και η ειδικότητα του ήταν η προπαγάνδα.
Λόγω διαφωνίας του με το σοβιετικό καθεστώς, τον Φεβρουάριο του 1970 διέφυγε στη Δύση και μάλιστα από την Αθήνα όπου είχε έρθει ως τουρίστας. Μετά την παραχώρηση ασύλου από την πρεσβεία των ΗΠΑ, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη χώρα αυτή,
Σε συνέντευξη που έδωσε το 1985, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαφωτιστική ανάλυση των τεχνικών προπαγάνδας που εφάρμοζαν οι σοβιετικοί την εποχή που υπηρετούσε στην KGB. Τεχνικές που μέσα από την συνέντευξη, διαπιστώνουμε έκπληκτοι ότι ομοιάζουν καταπληκτικά ή ότι έχουν εφαρμοστεί κατά γράμμα και για την προετοιμασία της δικής μας κρίσης, που βιώνουμε όλοι μας σήμερα .
Σκοπός των Σοβιετικών, κατά τον πράκτορα Bezmenov, ήταν η οικονομική αποσταθεροποίηση των ΗΠΑ, του κυρίου αντιπάλου και μεγάλου εχθρού τότε της ΕΣΣΔ.
Το ενδιαφέρον όμως, όπως βγαίνει από συνειρμούς με την σημερινή κατάσταση στην χώρα μας , μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι παρόμοιες τακτικές και μεθοδεύσειςφαίνεται να εφήρμοσαν και στην περίπτωση της Ελλάδος αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, προφανώς κάποια άγνωστα, σκοτεινά και υπερεθνικά κέντρα αθέατης της παγκόσμιας εξουσίας.
Για να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία της συνέντευξης, αναφορικά με την τεχνική αυτή του ψυχολογικού πολέμου μέσω χειρισμού των συνειδήσεων, που οι Σοβιετικοί έχουν ονομάσει προπαγάνδα , όπως παρακάτω:
Η κύρια δραστηριότητα των μυστικών υπηρεσιών καλύπτει μια ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία, την οποία ονομάζουν ιδεολογική υπονόμευση.
· Βασικός στόχος της είναι ο ‘εχθρικός’ πληθυσμός να αλλάξει την αντίληψη που έχει για την πραγματικότητα σε τέτοιο βαθμό, ώστε κανείς να μην μπορεί να βγάλει λογικά συμπεράσματα για να προστατεύσει τον εαυτό του, τους δικούς του και την χώρα του
· Πρόκειται για μια πολύ αργή διαδικασία πλύσης εγκεφάλου η οποία χωρίζετε σε τέσσερα 4 στάδια :
Α. Το πρώτο από αυτά λέγεται ‘υπονόμευση του ηθικού’ και διαρκεί 15 με 20 χρόνια!! Αυτό θεωρήθηκε το ελάχιστο απαιτούμενο διάστημα για να εκπαιδευθεί μια τουλάχιστον γενιά νέων (μαθητών), ώστε να στραφεί εναντίον της επικρατούσας τοπικής νοοτροπίας και ιδεολογίας της πατρίδος.
Μετά την εν λόγω υπονόμευση, το άτομο δεν επηρεάζεται πλέον από την επαφή με γεγονότα, που αφορούν πραγματικές καταστάσεις. Καθίσταται ανίκανο να διακρίνει την πραγματική πληροφορία, έστω και μετά από καταιγισμό αυθεντικών
αποδείξεων και ντοκουμέντων, σε φωτογραφίες ή βίντεο!!! Κάτι μας θυμίζει και σε μας αυτή αργή διαδικασία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Β. Το 2ο στάδιο λέγεται ‘Αποσταθεροποίηση’ και διαρκεί 2 με 5 χρόνια. Εδώ ο στόχος είναι η Οικονομία, οι Διεθνείς Σχέσεις και τα Αμυντικά Συστήματα. Στο στάδιο αυτό, η αποσταθεροποίηση επέρχεται μέσα από την επιρροή και την επίδραση των Μαρξιστικών – Λενινιστικών θεωριών της τότε ΕΣΣΔ (εν προκειμένω αναφέρεται στις ΗΠΑ ως στόχο !), καθώς και διαφόρων ¨προοδευτικών¨ και προχωρημένων αντιλήψεων για πολλά και διάφορα θέματα. Εδώ η μνήμη μας είναι ισχυρότερη και θυμόμαστε πολλά που συνέβησαν στην χώρα μας τελευταίως.
Γ. Το 3ο στάδιο είναι η Κρίση η οποία επέρχεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. (αναφέρεται στις ΗΠΑ του 1985 όπου η κρίση επήλθε μέσα σε 6 μόλις εβδομάδες) ! Στην Ελλάδα, όλοι θυμόμαστε πλέον ότι η οικονομική κρίση επήλθε σε διάστημα λίγων μηνών , εντός του 2010.
Δ. Το 4ο στάδιο λέγεται ‘Εξομάλυνση’ με απροσδιόριστη διάρκεια, όπου επιβάλλονται δυσβάστακτα και καταδυναστευτικά μέτρα, με σκοπό την δήθεν επαναφορά στο κανονικό επίπεδο ποιότητας ζωής, αλλά με πραγματικό στόχο την απόλυτη οικονομική υποδούλωση της χώρας και των κατοίκων της. Έχετε καμιά αμφιβολία ότι το στάδιο αυτό μας αφορά, αφού το βιώνουμε και μάλιστα με δυσβάσταχτο και απαξιωτικό τρόπο, χάνοντας εκτός από την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας και την εθνική μας κυριαρχία, το χειρότερο όλων;
Έχει σημασία να παρατηρήσουμε ότι η συνέντευξη αυτή, αν και δίδεται πριν από 25 ολόκληρα χρόνια, μοιάζει να αναφέρεται σε καταστάσεις που βιώσαμε και βιώνουμε και εμείς και άλλες χώρες, τόσο στην Ευρώπη, όσο και αλλού στον κόσμο. Και φυσικά όταν η χώρα ολοκληρώσει το 3ο στάδιο, τότε το 4ο στάδιο φαίνεται αναπόφευκτο για την χώρα αυτή, και οι προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση της χώρας αυτής είναι τρομακτικά δύσκολες και πολλές φορές ανεπιτυχείς.
Επίσης ενδιαφέρον έχει στο τέλος της συνέντευξης, όπου ο πρώην πράκτορας επισημαίνει πως όλοι αυτοί οι φορείς των αριστερών ιδεολογιών στις ΗΠΑ, των ανθρωπιστικών ιδεών του πανεπιστημιακού κατεστημένου και οι ‘προστάτες’ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια τέτοια διαδικασία, καθίστανται ακούσια όργανα της υπονόμευσης, που αναφέρεται στο 1ο στάδιο, (έπαιξαν άθελα τους δηλαδή, το παιχνίδι των Σοβιετικών), με μοναδικό σκοπό από πλευράς του ‘επιτιθεμένου’ την αποσταθεροποίηση του κράτους αυτού, δηλαδή των ΗΠΑ. Σας θυμίζει τίποτε αυτό, σε σχέση με την στάση ορισμένων Ελληνικών κομμάτων ή φορέων ή Οργανώσεων, ή πνευματικών ταγών, σε παρόμοια θέματα τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας; Είναι προφανές ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα, ενθυμούμαστε γεγονότα πρόσφατα και παλαιότερα (π.χ. περίπτωση κατάληψη της Νομικής από λαθρομετανάστες κλπ.) και δεν θα ήθελα να γίνω αναλυτικότερος η πιο συγκεκριμένος.
Αν και ο επηρεασμός ενός αποσκιρτήσαντος κατασκόπου θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος από τη χώρα που τον φιλοξένησε -με ότι αυτό συνεπάγεται-, μοναδική για μας σημασία έχει η μεγάλη ομοιότητα των λεγομένων του σε καταστάσεις που βιώσαμε και βιώνουμε όλοι εδώ στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια και το σπουδαιότερο με τα τελευταία τραγικά γεγονότα , πολιτικά , οικονομικά, κοινωνικά, ηθικών αξιών και άλλων ακόμη, που συμβαίνουν στη χώρα μας σήμερα. Και διερωτώμεθα αν όλα αυτά είναι τυχαία καθώς διαπιστώνουμε ότι η μεθοδολογία είναι ίδια, η υπάρχει όντως ένα διεθνές κέντρο σκοτεινών αποφάσεων, που στοχοποιούν χώρες, έθνη, κοινωνίες, ποιοι είναι και τι συμφέροντα υπηρετούν, που κατά την άποψή μας είναι κατά βάση οικονομικά.
Εκτός των ποικίλων άλλων παραλληλισμών με την δική μας Κρίση (οικονομική, πολιτική, κοινωνική και αξιών), οι ομοιότητες με την ασύμμετρη ‘ανθρωπιστική’ υστερία υπέρ των λαθρομεταναστών και διαφόρων άλλων παρεμφερών θεμάτων, που βιώσαμε και βιώνουμε ακόμη και διαπιστώσαμε ιδίως τα τελευταία χρόνια, οι ομοιότητες λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Και το τελικό ερώτημα που προκύπτει με όλα αυτά είναι: Καλά τότε ήταν οι Σοβιετικοί που σχεδίασαν τις μεθόδους αυτούς κατά των ΗΠΑ. Τώρα ποιά είναι αυτά τα σκοτεινά κέντρα, ποιοικαι γιατί τα σχεδίασαν και τα υλοποιούν, έχουν Έλληνες συνεργάτες εκούσιους ή ακούσιους, σε τι αποβλέπουν και γιατί η πατρίδα μας (πέραν των δικών μας ευθυνών) έγινε ο υπ’ αριθμόν 1 οικονομικά και όχι μόνο, παγκόσμιος στόχος; Τι αμαρτίες πληρώνουμε και για πόσο ακόμη;

Ανοιχτή Επιστολή στον Κ.Παπούλια

Ανοιχτή Επιστολή στον Κ.Παπούλια, από ένα διαδηλωτή της Θεσσαλονίκης, στις 28 Οκτωβρίου 2011
Ήμουν απόψε στη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, η οποία οδήγησε στη μετατροπή της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου, σε λαϊκή εορτή και πραγματική πομπή προς τιμή του έπους του 1940.
Απόψε κ. Παπούλια, εμφανισθήκατε στα ΜΜΕ, έξαλλος και ίσως δακρυσμένος, διότι κάποιος από εμάς σας αποκάλεσε προδότη. Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, αυτό αποτελεί αδικία, διότι έχετε αντιστασιακό παρελθόν (κατά την πρώϊμη εφηβεία σας), στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως και ο κ. Παπουτσής και ο κ. Πάγκαλος στην φοιτητική εποχή τους).
Σας γράφω λοιπόν από την πρώτη σειρά των συγκεντρωμένων, για να παρουσιάσω μια καθαρά προσωπική άποψη για εσάς, από την πλευρά ενός από τους πολίτες που πέτυχαν σήμερα μια αληθινά εορταστική παρέλαση, και όχι τη ματαίωσή της, όπως ισχυρίζονται τα καθεστωτικά ΜΜΕ: Το τμήμα της παρέλασης που δεν έγινε, ματαιώθηκε από την πολιτική ηγεσία.
Το παρελθόν ενός ανθρώπου, και μάλιστα το εφηβικό., δεν έχει καμμία σημασία, όταν γίνεται άσχετο με το παρόν του. Δικτάτορες (και αξιωματικοί των Γερμανοτσολιάδων), όπως ο Παπαδόπουλος, τολμούσαν να καυχηθούν για ταμετάλλιά τους ως ενήλικοι στο αλβανικό μέτωπο.
Συνεργάτες των ναζί και δικτάτορες, όπως ο Πάγκαλος, για την ανδρεία τους και τις δημοκρατικές περγαμηνές τους, όταν ήταν μεγάλοι άντρες. Ο πληρωμένος από τους Αγγλογάλλους δολοφόνος του Καποδίστρια το ίδιο, για το αγώνα του κατά των Οθωμανών κατακτητών. Πάρα πολλοί από τους πρώην φυλακισμένους επί δικτατορίας, πάμπλουτοι και σε σεσηπώτα βαθμό διεφθαρμένοι ανάλογα. Όλοι αυτοί δάκρυσαν επίσης μπροστά στην κατηγορία της προδοσίας, αλλά ιδίως υπό το σοκ της απομυθοποίησης της -συχνά επιδέξια δημιουργημένης- δημόσιας εικόνας τους. Δεν
θεωρείτε λοιπόν κάπως υπερβολικό, να μας ζητάτε να σας κρίνουμε για την εφηβική σας δράση και όχι για την τωρινή-και όχι μόνο- παρουσία σας;
Το χειρότερο όμως είναι πως, κάθε φορά, με αυτό τον απίστευτο τρόπο, με το «ήμασταν κάποτε ήρωες, ποιοι είστε που μας κρίνετε;», κλείστηκε το στόμα της κριτικής στην Ελλάδα και έτσι χάθηκε το όραμα για το μέλλον μέσα στην παρελθοντολογία. Οι αληθινοί ήρωες όμως, αυτοί που παρέλασαν σήμερα μαζί με το πλήθος, έμειναν πάντα σιωπηλοί. Σιωπηλοί έμειναν οι ήρωες του Πολυτεχνείου που δεν κολύμπησαν στη ματαιοδοξία και οι αντιστασιακοί που δεν αναμίχθηκαν στα παιχνίδια της εξουσίας.
Καταφρονεμένοι και λησμονημένοι έμειναν οι αγωνιστές της Κύπρου του74 και οι Μακεδονομάχοι. Η ταπεινόφρων σιωπή των αληθινών ηρώων, είναι αυτή που επέτρεψε την όποια κοινωνική πρόοδο: Οι σιωπηλοί, δέχτηκαν την κριτική, χωρίς να χάσουν την αξιοπρέπειά τους. Αντίθετα, οι “κερδισμένοι” των αγώνων, βυθίστηκαν στη διαφθορά ή στην ανοχή της και διεκδικούσαν το απυρόβλητο επειδή κάποτε υπήρξαν και αυτοί κάπου και κάπως μάχιμοι.
Κύριε Παπούλια, το αγωνιστικό σας φιλότιμο, το οποίο υπήρξε όντως στα ασχημάτιστα νιάτα σας πριν απροσμέτρητα χρόνια, ανέχθηκε επί τριάντα πρόσφατα χρόνια, να υπηρετεί έναν άνθρωπο, τον Α.Παπανδρέου, ο οποίος, την εποχή που οι φίλοι σας πέθαιναν στο Αλβανικό και την
εποχή που οι παππούδες μας κρεμιόταν στην Γκεστάπο, έκανε διακοπές στην Καλιφόρνια. Ήταν αυτό ή όχι ενδοτισμός ενηλίκου από την πλευρά σας;
Κύριε Παπούλια, είστε ο άνθρωπος που παρέχει ηθική κάλυψη, στο γιο του λιποτάκτη φίλου σας: Ένα γιο ο οποίος ουδέποτε δέθηκε με τον ελληνικό λαό, και ο οποίος συνηγόρησε, με τους ίδιους συμβούλους δικτατόρων που έχει τώρα, υπέρ της παράδοσης της Κύπρου σε “διεθνή εποπτεία” (όπως τώρα παραδόθηκε η Ελλάδα) μέσω του Σχεδίου Αννάν. Ο ίδιος άνθρωπος, πλαστογράφησε τα στατιστικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας, έβαλε προσχεδιασμένα την Ελλάδα σε καθεστώς ομηρείας και συστηματικά επέβαλε, μέσω του ψεύδους και του εκβιασμού της «χρεοκοπίας», την αποδόμηση της ελληνικής Υγείας, Παιδείας. Και της Άμυνας: είναι ημέρα του ΟΧΙ ας μην ξεχνάμε.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν είχατε ούτε μια κίνηση συμπόνοιας για τους διαδηλωτές που χτυπήθηκαν αλύπητα στο Σύνταγμα, οι οποίοι
ζητούσαμε καταρχήν αυτό που αρνήθηκε και αρνείται ο προστατευόμενός σας: Υψηλότατη, αναλογική φορολόγηση του πολύ μεγάλου πλούτου, διότι -κυριολεκτικά- πολλών πεινούν τα παιδιά τους. Για όλους αυτούς, είχατε μόνο λόγια και ευχολόγια, που θυμίζουν πολύ τα λόγια των ανθρώπων που δεν επιθυμούν να κάνουν τίποτε στην πράξη. Αυτό με ποιόν τρόπο δεν είναι υποκρισία;
Τέλος, ο άνθρωπος τον οποίο εσείς στηρίζετε ηθικά όλη αυτή την περίοδο, έχει εκφρασθεί με τα χείριστα λόγια για τον λαό και τη χώρα μας, για να πετύχει το στόχο μιας ειδικής μερίδας του ΔΝΤ: Την εισαγωγή στην Ευρώπη της αμερικανικής οικονομικής
κηδεμονίας και -όπως λέει το καθεστωτικό «Βήμα»- την ηγεσία του τόσο σκοτεινού ΔΝΤ στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό, όπως επιβεβαιώνουν και τα απόρρητα έγγραφα της αμερικανικής πρεσβείας που διέρρευσαν, το είχε ρητά αναφέρει μυστικά την εποχή που κλυδωνιζόταν η οικονομία (Φεβρουάριος 09) ενώ (Ιούνιος 09) είχε δημόσια πει το απολύτως αντίθετο.
Κύριε Παπούλια, πολύ καιρό πριν από εμάς, ο Μ.Γλέζος, σας γύρισε την πλάτη, δίνοντας το παράδειγμα σε όλους μας. Απόψε, στη Θεσσαλονίκη, παρέλασαν μόνο όταν φύγατε, πρώτοι οι Σύλλογοι των Μακεδονομάχων, υπό τις επευφημίες όλων των πολιτών, δεξιών και αριστερών. Κατόπιν, ακολούθησαν, με χαμόγελα ευτυχίας, μέσα στις αγκαλιές των πολιτών, όλοι αυτοί που παρέμειναν απόλυτα πιστοί στα ιδανικά τους: Οι παλιοί και νεότεροι αγωνιστές της Ελλάδας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν είστε πρόσωπο τραγικό, που άβουλο παρακολουθεί τη μοίρα του. Κάποτε, δίκαια ή άδικά, είχατε το κύρος να μιλήσετε και να απειλήσετε την αδίστακτη κυβερνητική πολιτική με μια παραίτηση: Δεν το θελήσατε όμως πραγματικά, διότι θα το είχατε κάνει.
Κύριε Παπούλια, στα μάτια των Ελλήνων, είστε πλέον ο προστάτης και ο τροφός του Παπανδρέου και όχι της Δημοκρατίας, την οποία κατέλυσε το Μνημόνιο Ι. Δεν σας ζητά κανείς να παραιτηθείτε, διότι οι πιο πολλοί πιστεύουν πως δεν θα το κάνετε. Θεωρούν ότι είναι πολύ παλιά η σχέση σας με τους Παπανδρέου και μεγάλη η σταδιοδρομία υπό την αιγίδα τους, για να φανείτε αγνώμων σε αυτούς. Αντίθετα, είναι ελάχιστη, εδώ και δεκαετίες, η σχέση σας μαζί μας. Μην σας παραξενεύει λοιπόν ότι δεν σας αναγνωρίζουμε ούτε εμείς. Είναι κρίμα, αλλά πλέον έχει γίνει περιφρόνηση.
Για εμάς, Πρόεδρος είναι πλέον ο Μ. Γλέζος, είναι οι παράλυτοι αλλά καθαροί πολεμιστές του αλβανικού έπους και οι ιδίως οι άγιοι νεκροί της Κατοχής, που βεβηλώθηκαν από την άνοδο στην εξουσία δωσιλόγων, όπως τόσοι, και ριψάσπιδων όπως ο Α. Παπανδρέου. Εσείς, είστε απλά, εκτός εάν ξαναβρείτε λίγο θάρρος, και αφού δεν σας αρέσει το προδότης, ένας ξένος στον ελληνικό λαό και ειδικά στα νιάτα του, που ανερυθρίαστα τους ζητούν,να γεράσουν χωρίς ελπίδα: Έντιμα σας γράφω, είναι βαθιά οδυνηρό να βλέπεις έναν ηλικιωμένο να δακρύζει. Ελπίζω ειλικρινά, να γίνουν πράξεις μεταμέλειας. Ως τότε, για εμάς θα είστε ξένος και αλλότριος, όπως και οι άνθρωπος τον οποίο στηρίζετε.
Δεν χρειάζεται λοιπόν η άδεια κανενός, για να μην σας αναγνωρίζουμε. Ούτε εσάς, ούτε μια κυβέρνηση που μόνο χάρη σε απειλές, απάτες και ρουσφέτια, έχει μαζί της ένα 10-15% του πληθυσμού: Τρεις με τέσσερις φορές λιγότερο από αυτό που πήρε ο κτηνώδης Πινοσέτ, με τον οποίο δουλέψαν ορισμένοι σύμβουλοί της. Αυτά, επίσης τα γνωρίζετε.
Γιώργος Θωμαϊδης
Θεσσαλονίκη, 29 Οκτωβρίου 2011